parahat

[para:hat]

1) Uruş-galmagalsyz, dawasyz, agzybir, dostlukly, asuda, dynç.

∙ Sözleşeliň Adalatyň haky üçin, Parahat durmuşda dostluk beki üçin. («Oktýabr Ýalkymy»)

∙ Ajaýyp zat -- ýeriň ýüzi parahat, balalarym ylym alýar rahat. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)

2) Gaý-harasatsyz, ümsüm, mylaýym.

∙ Diýdim men gaýdamda: -- Ak sen parahat, ekinmi garaşýar, arçadyk ýoluň. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

∙ Emma ol tokaýlar bu günlerde parahat däldiler. (B. Soltannyýazow, Kümüş)

∙ Howa gaý bolmasa, parahat bolsa, kasni-de ýuwaşdyr- ýadan ýalydyr. (Ş. Borjakow, Kaspi Kenarynda)

3) Ýuwaş, asylly.

∙ Salyh işan, sen örän parahat bolmaly! («Sowet edebiýaty» žurnaly)

∙ Ol köçäniň ortasyndan parahat barýardy.

4) Parahat, arkaýyn.

∙ Meni şol jenaýatyň başyna elten hem seniň kakaňdy -- diýip, Gurt parahat bir görnüşini saklap jogap berdi. (A. Gowşudow, Mähri- Wepa)

∙ Gyzykly gürrüňler bilen gijäniň köpüsini geçirenlerinden soň sagat bäri parahat ukuda ýatyrdylar. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, t sesi d sesine öwrülýär.

Meselem parahat - parahady.